Cebuano Ang Bible (Bugna Version)

1Ug si Jehova misulti kang Moises didto sa bukid sa Sinai, nga nagaingon: 2Sultihan mo ang mga anak sa Israel, ug ipamulong mo kanila: Sa inyong pagsulod sa yuta nga gihatag ko kaninyo, nan ang yuta magabantay sa usa ka pagpahulay alang kang Jehova. 3Sa unom ka tuig magapugas ka sa imong yuta, ug sa unom ka tuig magakapon ka sa imong parrasan ug magapupo sa mga bunga niini; 4Apan sa ikapito ka tuig maoy usa ka tuig nga igpapahulay sa pahulay nga balaan alang sa yuta, usa ka pahulay ngadto kang Jehova: dili mo pagpugsan ang imong yuta, ni magakapon ka sa imong parrasan. 5Kadtong moturok sa imong yuta gikan sa iyang kaugalingon, dili mo pag-anihon, ug ang mga parras sa imong parrasan nga wala mahinloi, dili mo pagpupoon: kini mao ang tuig sa balaan nga pahulay alang sa yuta. 6Ug ang tuig sa pagpahulay sa yuta mamahimo nga kalan-on ninyo; alang kanimo, ug sa imong alagad nga lalake, ug sa imong alagad nga babaye, ug sa imong ulipon nga lalake, ug sa imong dumuloong nga magapuyo uban kanimo. 7Ug sa imong mga vaca ug sa kamananapan nga anaa sa imong yuta, ang tanan nga bunga niini mamahimo nga kalan-on. 8Ug mag-isip ka ug pito ka mga pagpahulay nga mga tuig alang kanimo, makapito piloa ang pito ka tuig; ug niana ang mga adlaw sa pito ka mga pagpahulay sa mga tuig, mahimo kanimo nga kap-atan ug siyam ka tuig. 9Unya igapalibud mo ang trompeta nga makusog sa ikapulo ka adlaw sa ikapito ka bulan; sa adlaw sa pagtabon-sa-sala, igapalibud ninyo ang trompeta ngadto sa tibook ninyong yuta. 10Ug pagabalaanon ninyo ang ikakalim-an ka tuig, ug igamantala ninyo ang kagawasan ngadto sa tibook nga yuta alang sa tanang mga pumoluyo niini: kini mamao ang tinghugyaw alang kaninyo; ug managbalik kamo ang tagsatagsa ka tawo ngadto sa iyang kaugalingong yuta, ug ang tagsatagsa magbalik sa iyang panimalay. 11Kadtong tuig nga ikakalim-an mamao ang tinghugyaw alang kaninyo: dili kamo managpugas ni mag-ani kamo sa moturok sa iyang kaugalingon diha sa yuta, ni magapupo kamo sa parras sa parrasan niini nga wala mahinloi. 12Kay mao kini ang tinghugyaw: kini balaan alang kaninyo: ang abut sa yuta pagakan-on ninyo. 13Niining tuiga sa tinghugyaw mamauli kamo ang tagsatagsa ka tawo sa iyang kaugalingong yuta. 14Ug kong magabaligya ikaw ug bisan unsa sa imong isigkatawo, kun magapalit ikaw sa imong isigkatawo, dili kamo maglimbong ang usa ug usa. 15Sumala sa gidaghanon sa mga tuig sa human na ang tinghugyaw magapalit ka gikan sa imong isigkatawo; sumala sa gidaghanon sa mga tuig sa mga abut nga igabaligya niya kanimo. 16Sumala sa gidaghanon sa mga tuig pagadugangan mo ang bili niini, ug sumala sa pagkadiyutay sa mga tuig pagakunhoran mo ang bili niini; tungod sa gidaghanon sa mga abut nga iyang gibaligya kanimo. 17Ug kamo dili maglimbongay ang usa ug usa; kondili magakahadlok ka sa imong Dios, kay ako mao si Jehova nga inyong Dios. 18Busa, pagabuhaton ninyo ang akong kabalaoran, ug bantayan ninyo ang akong mga tulomanon, ug buhaton ninyo sila; ug magapuyo kamo sa yuta nga gawas sa kadautan. 19Ug ang yuta magahatag sa iyang abut, ug magakaon kamo hangtud sa pagkabusog, ug magapuyo kamo niini nga gawas sa kadautan. 20Ug kong moingon kamo: Unsa man ang among pagakan-on sa ikapito ka tuig? ania karon, kami dili makapugas, dili usab makaani sa among mga abut: 21Unya magapadala ako sa akong panalangin kaninyo sa ikaunom ka tuig, ug kini magapamunga alang sa totolo ka tuig. 22Ug managpugas kamo sa ikawalo ka tuig, ug magakaon kamo sa mga bunga, sa daan nga abut; hangtud sa tuig nga ikasiyam, hangtud nga moabut ang iyang abut, magakaon pa kamo sa daan nga abut. 23Ug ang yuta dili igabaligya nga sa walay katapusan, kay ang yuta ako man: kay kamo mga lumalangyaw, ug mga dumuloong uban kanako. 24Ug sa tanan nga yuta nga inyong kaugalingon, magahatag kamo sa paglukat sa yuta. 25Kong ang imong igsoon mahimong kabus, ug magabaligya ug diyutay niadtong iya na nga kaugalingong yuta, nan moanha ang iyang labing duol nga kabanayan, ug pagalukaton niya ang gibaligya sa iyang igsoon. 26Ug kong ang tawo walay usa nga maglukat niana, ug mamahimo siya nga adunahan, ug makakaplag siya ug igo nga sa iyang paglakat niana, 27Nan pagaisipon niya ang mga tuig sa paghibaligya niana, ug ipauli niya ang kapin ngadto sa tawo nga iyang gibaligyaan, ug magauli siya ngadto sa iyang kaugalingong yuta. 28Apan kong siya dili makaabut sa igo aron kini maulian niya sa pagpalit, nan ang iyang gibaligya mahabilin sa kamot sa magpapalit niini hangtud sa tuig sa tinghugyaw: ug sa tinghuyaw kini mahigawas kaniya , ug siya mopauli ngadto sa iyang kaugalingong yuta. 29Ug kong usa ka tawo magabaligya ug balay nga puloy-anan sa lungsod nga pinarel, nan siya may gahum sa paglukat niini sulod sa tibook nga tuig sa tapus kini ikabaligya; kay sa tibook nga tuig may katungod siya sa paglukat niini. 30Ug kong kini dili malukat sulod sa tibook nga usa ka tuig, nan ang balay nga atua sa lungsod nga pinarel magpabilin nga sa gihapon niadtong nakapalit niini, ngadto sa iyang mga kaliwatan: kini dili mahigawas sa panahon sa tinghugyaw. 31Apan ang mga balay didto sa mga balangay nga wala libuti ug kuta, pagaisipon nga ingon sa mga uma sa gawas sa lungsod: kini mahimo nga lukaton, ug mahigawas sila sa tinghugyaw. 32Apan ang mga lungsod sa mga Levihanon, ang mga balay sa mga lungsod nga naangkon nila, mahimong lukaton sa mga Levihanon sa bisan unsang panahona. 33Ug kong ang magalukat niini , usa man sa mga Levihanon, nan ang balay nga gibaligya, ug ang lungsod nga iyang kaugalingon mahigawas sa panahon sa tinghugyaw: kay ang mga balay sa mga lungsod sa mga Levihanon kaugalingon man nila sa taliwala sa mga anak sa Israel. 34Apan ang yuta sa mga pasibsibanan sa ilang mga kalungsoran dili mahimo nga ikabaligya; kay kini mao ang mga butang nga ilang kaugalingon nga dayon. 35Ug kong ang imong igsoon mahimong kabus, ug modangup siya kanimo, nan tabangan mo siya: magapuyo siya uban kanimo ingon sa usa ka lumalangyaw ug dumuloong. 36Dili ka magdawat ug tubo gikan kaniya, bisan dugang: kondili hinoon mahadlok ka sa imong Dios; aron ang imong igsoon magapuyo uban kanimo. 37Dili ka maghatag kaniya sa imong salapi tungod sa tubo, ni maghatag ka kaniya sa imong kalan-on tungod sa iyang idugang.  38Ako mao si Jehova nga imong Dios, nga nagkuha kaninyo gikan sa yuta sa Egipto, aron sa paghatag kaninyo sa yuta sa Canaan, ug aron mahimo nga inyong Dios. 39Ug kong ang imong igsoon nga anaa kanimo, mahimong kabus, ug ibaligya niya ang iyang kaugalingon kanimo, dili mo siya paalagaron ingon sa ulipon. 40Ingon sa sinuholan nga sulogoon, ingon sa usa ka dumuloong, magapuyo siya uban kanimo; hangtud sa tuig sa tinghugyaw magaalagad siya kanimo: 41Unya siya mopahawa kanimo, siya ug ang iyang mga anak uban kaniya, ug mopauli siya sa iyang kaugalingong panimalay, ug sa kaugalingong yuta sa iyang amahan mopauli siya. 42Kay akong mga alagad sila, nga gikuha ko sila gikan sa yuta sa Egipto: sila dili igabaligya sama sa mga ulipon. 43Dili ka magpakaagalon kaniya nga may kagahi, kondili magkahadlok ka sa imong Dios. 44Ug mahitungod sa imong mga ulipon nga lalake, ug sa imong mga ulipon nga babaye, nga imong pagabatonan; gikan sa mga nasud nga nagalibut kanimo, gikan kanila magpalit kamo ug mga ulipon nga lalake ug mga ulipon nga babaye. 45Labut pa, magapalit usab kamo sa mga anak sa mga dumuloong nga nagapuyo sa taliwala ninyo, ug sa ilang mga kabanayan nga anaa uban kaninyo, nga nangatawo sa inyong yuta; ug sila mamahimo nga inyong kaugalingon. 46Ug sila himoon ninyo nga sa usa ka kabilin alang sa inyong mga anak sa ulahi ninyo, nga ilang mapanag-iya: gikan kanila kuhaon ninyo ang inyong mga ulipon nga sa walay katapusan; apan sa ibabaw sa inyong mga igsoon, ang mga sa Israel, dili kamo magpakaagalon nga may kagahi, ang tagsatagsa sa ibabaw sa usa ug usa. 47Ug kong usa ka lumalangyaw kun dumuloong nga anaa uban kanimo, mahimong dato, ug ang imong igsoon sa kiliran niya mahimong kabus, ug igabaligya niya ang iyang kaugalingon sa lumalangyaw kun sa dumuloong nga anaa kanimo, kun sa kaliwatan sa panimalay sa dumuloong; 48Sa human mabaligya siya, mahimo nga pagalukaton siya: ang usa sa iyang mga igsoon makalukat kaniya: 49Kun ang iyang uyoan, kun ang anak sa iyang uyoan makalukat kaniya, kun ang bisan kinsa nga duol nga kauban sa iyang kabanayan makalukat kaniya; o kong siya mahimong adunahan, siya gayud makalukat sa iyang kaugalingon. 50Ug siya makighusay uban kaniya nga nakapalit sukad sa tuig sa pagbaligya niya sa iyang kaugalingon hangtud sa tuig sa tinghugyaw: ug ang bili sa iyang pagbaligya himoon sumala sa gidaghanon sa mga tuig; pagabuhaton kaniya sumala sa panahon sa usa ka sulogoon nga sinuholan. 51Kong may daghan pa nga mga tuig, sumala niini igauli niya ang bili sa iyang lukat gikan sa salapi nga maoy gipalit kaniya. 52Ug kong mahabilin ang pipila lamang ka mga tuig hangtud sa tuig sa tinghugyaw, nan siya makighusay uban kaniya; ug igauli niya ang iyang lukat ingon sa iyang mga tuig. 53Ingon sa usa ka sulogoon nga magadawat ug suhol sa tinuig mamao siya uban kaniya: siya dili magapakaagalon kaniya nga may kagahi, sa atubangan sa imong mga mata. 54Apan kong siya dili pagalukaton nianang mga paagiha , nan sa tuig sa tinghugyaw makagawas siya, siya ug ang iyang mga anak uban kaniya. 55Kay alang kanako ang mga anak sa Israel mao ang mga alagad; sila mao ang mga alagad ko, nga gikuha ko gikan sa yuta sa Egipto. Ako mao si Jehova nga inyong Dios.


Treasury of Scripture Knowledge
 1   Lev 25:1 The sabbath of the seventh year.
Lev 25:8 The jubilee in the fiftieth year.
Lev 25:14 Of oppression.
Lev 25:18 A blessing of obedience.
Lev 25:23 The redemption of land.
Lev 25:29 Of houses.
Lev 25:35 Compassion to the poor.
Lev 25:39 The usage of bondmen.
Lev 25:47 The redemption of servants.
Exod 19:1 Num 1:1 Num 10:11 Num 10:12 Gal 4:24 Gal 4:25

 2   When ye.
Lev 14:34 Deut 32:8 Deut 32:49 Deut 34:4 Ps 24:1 Ps 24:2 Ps 115:16 Isa 8:8 Jer 27:5
keep. Heb. rest.
Lev 23:32
*marg:
Lev 25:2
a sabbath.
Lev 26:34 Lev 26:35 Exod 23:10 2Chr 36:21

 3   Lev 25:3

 4   Lev 25:20 - Lev 25:23 Lev 26:34 Lev 26:35 Lev 26:43 Exod 23:10 Exod 23:11 2Chr 36:21

 5   groweth.
2Kgs 19:29 Isa 37:30
thy vine undressed. Heb. the separation.


 6   Exod 23:11 Acts 2:44 Acts 4:32 Acts 4:34 Acts 4:35

 7   Lev 25:7

 8   Lev 23:15 Gen 2:2

 9   of the jubilee to sound. Heb. loud of sound.
Num 10:10 Ps 89:15 Acts 13:38 Acts 13:39 Rom 10:18 Rom 15:19 2Cor 5:19 - 2Cor 5:21 1Thess 1:8
jubilee.
Lev 25:10 - Lev 25:12 Lev 27:17 Lev 27:24 Num 36:4
the day.
Lev 16:20 Lev 16:30 Lev 23:24 Lev 23:27

 10   proclaim.
Exod 20:2 Ezra 1:3 Ps 146:7 Isa 49:9 Isa 49:24 Isa 49:25 Isa 61:1 - Isa 61:3 Isa 63:4 Jer 34:8 Jer 34:13 - Jer 34:17 Zech 9:11 Zech 9:12 Luke 1:74 Luke 4:16 - Luke 4:21 John 8:32 - John 8:36 Rom 6:17 Rom 6:18 2Cor 3:17 Gal 4:25 - Gal 4:31 Gal 5:1 Gal 5:13 1Pet 2:16 2Pet 2:19 2Pet 2:20
every man.
Lev 25:13 Lev 25:26 - Lev 25:28 Lev 25:33 Lev 25:34 Lev 27:17 - Lev 27:24
ye shall return.
Num 36:2 - Num 36:9

 11   A jubilee. Respecting the literal meaning of the word [ywbl,] yobel, or yovel, critics are not agreed. The most natural derivation of the word seems to be from [hwbyl,] hovil, the Hiphil form of [ybl,] yaval, to recall, restore, or bring back, because this year restored all slaves to their liberty, and brought back all alienated estates to their primitive owners. Accordingly the LXX. render it here [aphesis,] a "remission"; and Josephus says it signifies [eleutherian,] liberty.
Lev 27:17
ye shall.
Lev 25:5 - Lev 25:7

 12   Lev 25:6 Lev 25:7

 13   Lev 25:10 Lev 27:17 - Lev 27:24 Num 36:4

 14   Lev 25:17 Lev 19:13 Deut 16:19 Deut 16:20 Judg 4:3 1Sam 12:3 1Sam 12:4 2Chr 16:10 Neh 9:36 Neh 9:37 Job 20:19 Job 20:20 Ps 10:18 Pro 14:31 Pro 21:13 Pro 22:16 Pro 28:3 Pro 28:8 Pro 28:16 Eccl 5:8 Isa 1:17 Isa 3:12 - Isa 3:15 Isa 5:7 Isa 33:15 Isa 58:6 Jer 22:17 Ezek 22:7 Ezek 22:12 Ezek 22:13 Amos 5:11 Amos 5:12 Amos 8:4 - Amos 8:7 Mic 2:2 Mic 2:3 Mic 6:10 - Mic 6:12 Mic 7:3 Luke 3:14 1Cor 6:8 Jas 5:1 - Jas 5:5

 15   Lev 27:18 - Lev 27:23 Phil 4:5

 16   Lev 25:16

 17   shall not.
Lev 25:14
fear.
Lev 25:43 Lev 19:14 Lev 19:32 Gen 20:11 Gen 22:12 Gen 39:9 Gen 42:18 Exod 20:20 Deut 25:18 1Sam 12:24 2Chr 19:7 Neh 5:9 Neh 5:15 Ps 19:9 Pro 1:7 Jer 22:16 Mal 3:5 Luke 12:5 Acts 9:31 Acts 10:2 Acts 10:35 Rom 3:18 Rom 11:20

 18   Wherefore.
Lev 19:37 Ps 103:18
and ye.
Lev 26:3 - Lev 26:12 Deut 12:10 Deut 28:1 - Deut 28:14 Deut 33:12 Deut 33:28 Ps 4:8 Pro 1:33 Jer 7:3 - Jer 7:7 Jer 23:6 Jer 25:5 Jer 33:16 Ezek 33:24 - Ezek 33:26 Ezek 33:29 Ezek 34:25 - Ezek 34:28 Ezek 36:24 - Ezek 36:28

 19   Lev 26:5 Ps 67:6 Ps 85:12 Isa 30:23 Isa 65:21 Isa 65:22 Ezek 34:25 - Ezek 34:28 Ezek 36:30 Joel 2:24 Joel 2:26

 20   Num 11:4 Num 11:13 2Kgs 6:15 - 2Kgs 6:17 2Kgs 7:2 2Chr 25:9 Ps 78:19 Ps 78:20 Isa 1:2 Matt 6:25 - Matt 6:34 Matt 8:26 Luke 12:29 Phil 4:6 Heb 13:5 Heb 13:6

 21   I will. As it is here graciously promised, that the sixth year was to bring forth fruits for three years, not merely for two, it is evident that both the sabbatical year and the year of jubilee were distinctly provided for. They were not to sow from the sixth to the eighth year, omitting two seed times; nor reap from the sixth to the ninth, omitting two harvests. No legislator, unless conscious of being divinely commissioned, would have committed himself by enacting such a law as this; nor would any people have submitted to receive it, except in consequence of the fullest conviction that a divine authority had dictated it. It therefore stands as a proof that Moses acted by the express direction of the Almighty, and that the people were fully persuaded of the reality of his divine mission by the miracles he wrought.
Gen 26:12 Gen 41:47 Exod 16:29 Deut 28:3 Deut 28:8 Ps 133:3 Pro 10:22 2Cor 9:10
three years.
Lev 25:4 Lev 25:8 - Lev 25:11

 22   eighth.
2Kgs 19:29 Isa 37:30
old fruit.
Josh 5:11 Josh 5:12

 23   The land.
Lev 25:10 1Kgs 21:3 Ezek 48:14
for ever. or, to be quite cut off. Heb. for cutting off. for the land.
Deut 32:43 2Chr 7:20 Ps 24:1 Ps 85:1 Isa 8:8 Hos 9:3 Joel 2:18 Joel 3:2
for ye are.
Gen 47:9 1Chr 29:15 Ps 39:12 Ps 119:19 Heb 11:9 - Heb 11:13 1Pet 2:11

 24   redemption.
Lev 25:27 Lev 25:31 Lev 25:51 - Lev 25:53 Rom 8:23 1Cor 1:30 Eph 1:7 Eph 1:14 Eph 4:30

 25   Ruth 2:20 Ruth 3:2 Ruth 3:9 Ruth 3:12 Ruth 4:4 - Ruth 4:6 Jer 32:7 Jer 32:8 2Cor 8:9 Heb 2:13 Heb 2:14 Rev 5:9

 26   himself be able to redeem it. Heb. his hand hath attained,and found sufficiency.
Lev 5:7
*marg:
Lev 25:26

 27   Lev 25:50 - Lev 25:53

 28   and in the.
Lev 25:13
he shall. See on
Isa 35:9 Isa 35:10 Jer 32:15 1Cor 15:52 - 1Cor 15:54 1Thess 4:13 - 1Thess 4:18 1Pet 1:4 1Pet 1:5

 29   A very proper difference is here made between houses in a city and houses in the country. The former might be redeemed any time in the course of a year; but after that time could not be redeemed, or go out with the Jubilee: the latter might be redeemed at any time; and if not redeemed must go out with the jubilee. The reason in both cases is sufficiently evident; the house in the city might be built merely for the purposes of trade or traffic--the house in the country was builded on, or attached to, the inheritance which God had divided to the respective families. It was therefore necessary that the same law should apply to the house as to the inheritance; which necessity did not exist with regard to the house in the city. And, as the house in the city might be purchased for the purpose of trade, it would be very inconvenient for the purchaser, when his business was established, to be obliged to remove.


 30   Lev 25:30

 31   they may be redeemed. Heb. redemption belongeth unto it.
Ps 49:7 Ps 49:8

 32   the cities. As the Levites had no inheritance in Israel, but only cities to dwell in; and consequently the houses in these cities were all they could call their own, therefore they could not be ultimately alienated.
Num 35:2 - Num 35:8 Josh 21:1 - Josh 21:45

 33   a man purchase of the Levites. or, one of the Levites redeemthem. shall go.
Lev 25:28
for the houses.
Num 18:20 - Num 18:24 Deut 18:1 Deut 18:2

 34   Lev 25:23 Acts 4:36 Acts 4:37

 35   thy brother.
Lev 25:25 Deut 15:7 Deut 15:8 Pro 14:20 Pro 14:21 Pro 17:5 Pro 19:17 Mark 14:7 John 12:8 2Cor 8:9 Jas 2:5 Jas 2:6
fallen in decay. Heb. his hand faileth. then.
Ps 37:26 Ps 41:1 Ps 112:5 Ps 112:9 Pro 14:31 Luke 6:35 Acts 11:29 Rom 12:13 Rom 12:18 Rom 12:20 2Cor 9:1 2Cor 9:12 - 2Cor 9:15 Gal 2:10 1John 3:17
relieve. Heb. strengthen. a stranger.
Lev 19:34 Exod 23:9 Deut 10:18 Deut 10:19 Matt 25:35 Heb 13:2

 36   usury.
Exod 22:25 Deut 23:19 Deut 23:20 Neh 5:7 - Neh 5:10 Ps 15:5 Pro 28:8 Ezek 18:8 Ezek 18:13 Ezek 18:17 Ezek 22:12
fear.
Lev 25:17 Neh 5:9 Neh 5:15

 37   Lev 25:37

 38   which.
Exod 20:2
and to be.
Lev 11:45 Lev 22:32 Lev 22:33 Num 15:41 Jer 31:1 Jer 31:33 Jer 32:38 Heb 11:16

 39   be sold.
Exod 21:2 Exod 22:3 Deut 15:12 1Kgs 9:22 2Kgs 4:1 Neh 5:5 Jer 34:14
compel him to serve as. Heb. serve thyself with him with the service of, etc.
Lev 25:46
*marg:
Lev 25:39 Exod 1:14 Jer 25:14 Jer 27:7 Jer 30:8

 40   Exod 21:2 Exod 21:3

 41   then shall.
Exod 21:3 John 8:32 Rom 6:14 Titus 2:14
shall return.
Lev 25:10 Lev 25:28

 42   my servants.
Lev 25:55 Rom 6:22 1Cor 7:21 - 1Cor 7:23
as bondsmen. Heb. with the sale of a bondman.


 43   rule.
Lev 25:46 Lev 25:53 Exod 1:13 Exod 1:14 Exod 2:23 Exod 3:7 Exod 3:9 Exod 5:14 Isa 47:6 Isa 58:3 Eph 6:9 Col 4:1
but shalt.
Lev 25:17 Exod 1:17 Exod 1:21 Deut 25:18 Mal 3:5

 44   Exod 12:44 Ps 2:8 Ps 2:9 Isa 14:1 Isa 14:2 Rev 2:26 Rev 2:27

 45   Isa 56:3 - Isa 56:6

 46   And ye shall.
Isa 14:2
they shall be your bondmen for ever. Heb. ye shall serveyourselves with them.
Lev 25:39
ye shall not rule.
Lev 25:43

 47   sojourner or stranger wax rich. Heb. the hand of a stranger,etc. obtain, etc.
Lev 25:26 1Sam 2:7 1Sam 2:8 Jas 2:5

 48   Lev 25:25 Lev 25:35 Neh 5:5 Neh 5:8 Gal 4:4 Gal 4:5 Heb 2:11 - Heb 2:13

 49   or if he be.
Lev 25:26

 50   reckon.
Lev 25:27
price of his sale. This was a very equitable law, both to the sojourner to whom the man was sold, and to the Israelite who had been sold. The Israelite might redeem himself, or one of his kindred might redeem him; but this must not be done to the prejudice of his master. They were therefore to reckon the years he must have served, from that time till the jubilee; and then taking the current wages of a servant, per year, at that time, multiply the remaining years by that sum, and the aggregate was to be given to his master for his redemption. The Jews hold that the kindred of such a person were bound, if in their power, to redeem him, lest he should be swallowed up among the heathen; and we find (Neh 5:8) that this was done by the Jews on their return from the Babylonish captivity.
according to the time.
Lev 25:40 Lev 25:53 Deut 15:18 Job 7:1 Job 7:2 Job 14:6 Isa 16:14 Isa 21:16

 51   Lev 25:51

 52   jubilee. The jubilee was a wonderful institution, and of great service to the religion, freedom, and independence of the Hebrews. It was calculated to prevent the rich from oppressing the poor, and reducing them to perpetual slavery; and to hinder their obtaining possession of all the lands by purchase, mortgage, or usurpation. It was further intended, that debts should not be multiplied too much, lest the poor should be entirely ruined; that slaves should not always continue in servitude; that personal liberty, equality of property, and the regular order of families might, as much as possible, be preserved; and that the people might thus be strongly attached to their country, lands, and inheritances.


 53   Lev 25:43

 54   in these years. or, by these means. then.
Lev 25:40 Lev 25:41 Exod 21:2 Exod 21:3 Isa 49:9 Isa 49:25 Isa 52:3

 55   my servants.
Lev 25:42 Exod 13:3 Exod 20:2 Ps 116:16 Isa 43:3 Luke 1:74 Luke 1:75 Rom 6:14 Rom 6:17 Rom 6:18 Rom 6:22 1Cor 7:22 1Cor 7:23 1Cor 9:19 1Cor 9:21 Gal 5:13