1Karon si Jephte ang Galaadnon maoy usa ka gamhanang tawo sa kaisug, ug anak sa usa ka bigaon: ug si Galaad nanganak kang Jephte. 2Ug ang asawa ni Galaad nanganak kaniya ug mga anak nga lalake; ug sa diha nga nadagku na ang mga anak nga lalake sa iyang asawa ilang gihinginlan si Jephte, ug miingon kaniya: Ikaw dili makapanunod sa balay sa among amahan; kay ikaw anak nga lalake sa laing babaye. 3Unya si Jephte mikalagiw gikan sa iyang mga kaigsoonan, ug mipuyo sa yuta sa Tob: ug didto nanagtigum kang Jephte ang mga kauban nga dautan, ug nanguban sila kaniya. 4Ug nahitabo sa wala madugay nga ang mga anak sa Ammon naghimo ug pakiggubat batok sa Israel. 5Ug mao kadto, nga, sa diha nga ang mga anak sa Ammon naghimo ug pakiggubat batok sa Israel, ang mga anciano sa Galaad miadto sa pagkuha kang Jephte gikan sa yuta sa Tob; 6Ug sila ming-ingon kang Jephte: Umari ka ug ikaw mapangulo namo aron kami makigaway sa mga anak sa Ammon. 7Ug si Jephte miingon sa mga anciano sa Galaad: Wala ba kamo maligutgut kanako, ug maghingilin kanako gikan sa balay sa akong amahan? Ug nganong nanganhi kamo kanako karon sa diha nga anaa kamo sa kalisud? 8Ug ang mga anciano sa Galaad miingon kang Jephte: Sa ingon niini kami namalik na kanimo karon, aron ikaw mouban kanamo, ug makig-away sa mga anak sa Ammon; ug ikaw mamahimo nga among pangulo sa tanan nga nagpuyo sa Galaad: 9Ug si Jephte miingon sa mga anciano sa Galaad: Kong kamo magadala kanako pag-usab sa akong balay aron sa pag-away batok sa mga anak sa Ammon, ug si Jehova magatugyan kanila sa atubangan ko: Mahimo ba ako nga inyong pangulo? 10Ug ang mga anciano sa Galaad miingon kang Jephte: Si Jehova maoy magamatuod sa taliwala kanato; sa pagkatinuod sumala sa imong pulong mao man ang among pagabuhaton. 11Unya si Jephte miadto kuyog sa mga anciano sa Galaad ug ang katawohan naghimo kaniya nga pangulo ug magbubot sa ibabaw kanila: ug si Jephte namulong sa tanan niyang mga pulong sa atubangan ni Jehova sa Mizpa. 12Ug si Jephte nagpadala ug mga sulogoon ngadto sa hari sa anak sa Ammon, nga nagaingon: Unsay imong labut kanako, nga ikaw mianhi sa pagpakig-away batok sa akong yuta? 13Ug ang hari sa mga anak sa Ammon mitubag sa mga sulogoon ni Jephte: Tungod kay ang Israel mikuha sa akong yuta sa diha nga siya mianhi gikan sa Egipto, gikan sa Arnon bisan hangtud sa Jaboc, ug ngadto sa Jordan. Busa karon, sa ingon niini iuli kadtong mga yutaa pag-usab sa kalinaw. 14Ug si Jephte nagpadala sa mga sulogoon pag-usab ngadto sa hari sa mga anak sa Ammon; 15Ug siya miingon kaniya: Sa maong pagkaagi namulong si Jephte: Wala kuhaa sa Israel ang yuta sa Moab, ni ang yuta sa mga anak sa Ammon; 16Apan sa diha nga ming-anhi sila gikan sa Egipto, ug nga ang Israel miagi sa kamingawan ngadto sa Dagat nga Mapula, ug miabut sa Cades; 17Unya ang Israel nagpadala ug mga sulogoon ngadto sa hari sa Edom, nga nagaingon: Tuguti ako, naghangyo ako kanimo, sa pag-agi sa imong yuta. Apan ang hari sa Edom wala mamati. Ug sa maong pagkaagi siya nagpadala ngadto sa hari sa Moab; apan siya wala bumuot; ug ang Israel mipuyo sa Cades. 18Unya sila minglatas sa kamingawan, ug minglibut sa yuta sa Edom, ug sa yuta sa Moab, ug ming-abut nga miagi duol sa silangan nga utlanan sa yuta sa Moab, ug mingpahamutang sa laing pikas sa Arnon; apan wala sila moanhi sa sulod sa utlanan sa Moab kay ang Arnon maoy utlanan sa Moab. 19Ug ang Israel nagpadala ug mga sulogoon ngadto kang Sihon, hari sa mga Amorehanon, ang hari sa Hesbon; ug ang Israel miingon kaniya: Paagia kami, nagahangyo kami kanimo, latas sa imong yuta ngadto sa akong dapit. 20Apan si Sihon wala sumalig sa Israel sa pagpaagi sulod sa iyang utlanan; hinonoa si Sihon nagtapok sa tanan niyang katawohan ug nagpahaluna sa Jaas, ug nakig-away batok sa Israel. 21Ug si Jehova, ang Dios sa Israel, nagtugyan kang Sihon ug ang tanan niyang katawohan ngadto sa kamot sa Israel, ug ilang gidasmagan sila: busa ang Israel nagpanag-iya sa tanan nga yuta sa mga Amorehanon nga nanagpuyo niadtong yutaa. 22Ug ilang gipanag-iya ang tanan nga utlanan sa mga Amorehanon sukad sa Arnon bisan hangtud sa Jaboc, ug sukad sa kamingawan bisan hangtud ngadto sa Jordan. 23Busa karon si Jehova, ang Dios sa Israel, naghingilin sa mga Amorehanon sa atubangan sa iyang katawohan nga Israel, ug buot ba ikaw nga magpanag-iya niana? 24Dili mo ba panag-iyahon kadtong gihatag kanimo ni Chemos nga imong dios sa pagpanag-iya? Busa bisan kinsa nga pagahinginlan ni Jehova nga among Dios gikan sa among atubangan, kanila magapanag-iya kami. 25Ug karon ikaw maarang-arang pa ba kay kang Barac ang anak nga lalake ni Zipor, ang hari sa Moab? Nanlimbasug ba siya batok sa Israel kun nakig-away ba siya batok kanila? 26Samtang ang Israel nagpuyo pa sa Hesbon ug mga lungsod niini, ug sa Aroer ug sa mga lungsod niini, ug sa tanang mga ciudad nga anaa duol sa daplin sa Arnon totolo ka gatus ka tuig; busa nganong wala ninyo bawia sila sulod nianang panahona? 27Ako sa ingon niini, wala makasala batok kanimo, apan ikaw nakabuhat ug kadautan kanako sa pagpakiggubat batok kanako: Si Jehova, ang Maghuhukom, maoy magahukom niining adlawa sa taliwala sa mga anak sa Israel ug sa mga anak sa Ammon. 28Apan ang hari sa mga anak sa Ammon wala mamati sa mga pulong ni Jephte nga iyang gipadala kaniya. 29Unya ang Espiritu ni Jehova mikunsad kang Jephte, ug miagi siya sa Galaad ug Manases, ug miagi sa Mizpa sa Galaad, ug gikan sa Mizpa sa Galaad siya miagi ngadto sa mga anak sa Ammon. 30Ug si Jephte nagsaad ug usa ka panaad kang Jehova, ug miingon: Kong sa pagkatinuod ikaw magatugyan sa mga anak sa Ammon nganhi sa akong kamot. 31Nan kini mamao gayud, nga bisan unsa nga mogula sa pultahan sa akong balay sa pagsugat kanako, sa diha nga ako magapauli sa kalinaw gikan sa mga anak sa Ammon, kana maiya ni Jehova, ug ako magahalad niana alang sa usa ka halad-nga-sinunog. 32Busa si Jephte miadto sa mga anak sa Ammon aron sa pagpakig-away batok kanila; ug si Jehova nagtugyan kanila ngadto sa iyang kamot. 33Ug gilaglag sila niya sukad sa Aroer hangtud nga midangat ka sa Minnith, bisan pa may kaluhaan ka ciudad ug ngadto sa Abel-queramim uban ang daku kaayong pagpamatay. Busa ang mga anak sa Ammon nalupigan sa atubangan sa mga anak sa Israel. 34Ug si Jephte miabut sa Mizpa ngadto sa iyang balay; ug ania karon, ang iyang anak nga babaye migula sa pagsugat kaniya uban ang mga tulonggon ug mga pagsayaw: ug siya mao lamang ang iyang anak; gawas kaniya, siya walay anak nga lalake ni anak nga babaye. 35Ug nahitabo, sa diha nga siya na kakita kaniya, nga iyang gigisi ang iyang mga saput, ug miingon: Alaut ako , anak ko nga babaye! gipaubos mo gayud ako, ug ikaw maoy usa niadto kanila nga nagasamok kanako; kay gibungat ko ang akong baba kang Jehova, ug ako dili na makasibug. 36Ug siya miingon kaniya: Amahan ko, ikaw nagbungat sa imong baba kang Jehova; buhata kanako sumala niadtong migula sa imong baba, kay ingon nga si Jehova nanimalus alang kanimo sa imong mga kaaway, bisan sa mga anak sa Ammon. 37Ug siya miingon sa iyang amahan: Pasagdi nga buhaton kining butanga kanako: pasagdi ako nga mag-inusara sa duha ka bulan, aron ako mopahawa ug moadto sa kabukiran, ug magbakho sa akong pagkaulay, ako ug ang akong mga kauban. 38Ug siya miingon: Lakaw. Ug siya nagpapahawa kaniya sa duruha ka bulan: ug siya milakaw, siya ug ang iyang mga kauban, ug nagbakho sa iyang pagkaulay sa ibabaw sa kabukiran. 39Ug nahitabo nga sa katapusan sa duruha ka bulan, siya mipauli ngadto sa iyang amahan, nga naghimo kaniya sumala sa iyang panaad nga iyang gisaad: ug siya wala makaila ug lalake. Ug kadto maoy usa ka batasan sa Israel, 40Nga ang mga anak nga babaye sa Israel magaadtoan tuigtuig sa pagpasidungog sa anak nga babaye ni Jephte ang Galaadhanon sa upat ka adlaw sulod sa usa ka tuig.
Treasury of Scripture Knowledge 1 Judg 11:1 The covenant between Jephthah and the Gileadites, that he should be their head.
Judg 11:12 The treaty of peace between him and the Ammonites is in vain.
Judg 11:29 Jephthah's vow.
Judg 11:32 His conquest of the Ammonites.
Judg 11:34 He performs his vow on his daughter.
Jephthah.
Heb 11:32called Jephthae. a mighty.
Judg 6:12 2Kgs 5:1an harlot. Heb. a woman, an harlot. Probably
zonah should be rendered as in
Josh 2:1, a hostess, or inn-keeper: so Targum of Jonathan,
wehoo bar ittetha pundekeetha, "and he was the son of a woman, a tavern-keeper." She was very probably a Canaanite, as she is called, ver. 2
Judg 11:2, a strange woman,
ishah achereth, "a woman of another race;" and on this account his brethren drove him from the family, as not having a full right to the inheritance.
2 thrust out.
Gen 12:10 Deut 23:2 Gal 4:30a strange.
Pro 2:16 Pro 5:3 Pro 5:20 Pro 6:24 -
Pro 6:26 3 from his brethren. Heb. from the face of. Tob. Probably the same as Ish-Tob; and appears to have been a part of Syria, near Zobah, Rehob, and Maachah, east of Jordan, and in the most northern part of the portion of Manasseh. If so, it could not be far from Gilead, the country of Jephthah. This country is called Tobie or Tubin, 1 Mac 5:13; and the Jews who inhabited this district Tubieni, 2 Mac 12:17.
2Sam 10:6.
vain men.
Judg 9:4 1Sam 22:2 1Sam 27:2 1Sam 30:22 -
1Sam 30:24 Job 30:1 -
Job 30:10 Acts 17:5 4 A.M. 2817. B.C. 1187. An. Ex. Is. 304. in process of time. Heb. after days.
Judg 11:4 5 made war.
Judg 10:9 Judg 10:17 Judg 10:18to fetch.
1Sam 10:27 1Sam 11:6 1Sam 11:7 1Sam 11:12 Ps 118:22 Ps 118:23 Acts 7:35 -
Acts 7:39 1Cor 1:27 -
1Cor 1:29 6 Judg 11:6 7 Did not ye hate.
Gen 26:27 Gen 37:27 Gen 45:4 Gen 45:5 Pro 17:17 Isa 60:14 Acts 7:9 -
Acts 7:14 Rev 3:9 8 the elders.
Exod 8:8 Exod 8:28 Exod 9:28 Exod 10:17 1Kgs 13:6 Luke 17:3 Luke 17:4we turn.
Judg 10:18 9 If ye bring.
Num 32:20 -
Num 32:29 10 The Lord.
Gen 21:23 Gen 31:50 1Sam 12:5 Jer 29:23 Jer 42:5 Rom 1:9 2Cor 11:31be witness. be the hearer.
Gen 16:5 Gen 31:53 Deut 1:16 1Sam 24:12if we do.
Exod 20:7 Zech 5:4 Mal 3:5 11 head.
Judg 11:8uttered.
1Sam 23:9 -
1Sam 23:12 1Kgs 3:7 -
1Kgs 3:9 2Cor 3:5 Jas 1:5 Jas 1:17Jephthah uttered. That is, upon his elevation, he immediately retired to his devotion, and in prayer spread the whole matter before God, both his choice to the office, and his execution of the office, as one that had his eye ever toward the Lord, and would do nothing without him; that leaned not to his own understanding or courage, but depended on the Almighty God, and his favour. This is an ensample worthy of universal imitation; in All Our Ways, whether great or apparently subordinate, let us acknowledge God and seek his direction. So shall we make our way prosperous, and obtain that peace which passeth all understanding. Jephthah opened his campaign with prayer.
before.
Judg 10:17 Judg 20:1 1Sam 10:17 1Sam 11:15Mizpeh. This Mizpeh was east of Jordan in the mountains of Gilead (
Gen 31:49); and hence called Mizpeh of Gilead (ver. 29
Judg 11:29), to distinguish it from another place of the same name, west of Jordan, in the tribe of Judah.
Josh 15:38 12 sent messengers. In this Jephthah acted in accordance with the law of Moses; and hence the justice of his cause would appear more forcibly to the people.
Num 20:14 Num 21:21 Deut 2:26 Deut 20:10 Deut 20:11 Pro 25:8 Pro 25:9 Matt 18:15 Matt 18:16What hast.
2Kgs 14:8 -
2Kgs 14:12 13 Because Israel.
Num 21:24 -
Num 21:26 Pro 19:5 Pro 19:9from Arnon. That is, all the land which had belonged to the Amorites and Moabites.
Jabbok.
Gen 32:22 Deut 2:37 Deut 3:16 14 again unto.
Ps 120:7 Rom 12:18 Heb 12:14 1Pet 3:11 15 Israel took.
Num 21:13 -
Num 21:15 Num 21:27 -
Num 21:30 Deut 2:9 Deut 2:19 2Chr 20:10 Acts 24:12 Acts 24:13 16 But when. The whole of these messages shew, Jephthah had well studied the book of Moses. His arguments also are very clear and cogent, and his demands reasonable; for he only required that the Ammonites should cease to harass a people who had neither injured them, nor intended to do so.
walked.
Num 14:25 Deut 1:40 Josh 5:6came.
Gen 14:7 Num 13:26 Num 20:1 Deut 1:46 17 sent messengers.
Num 20:14 -
Num 20:21 Deut 2:4 -
Deut 2:8 Deut 2:29the king.
Deut 2:9abode.
Num 20:1 Num 20:16 18 went.
Num 20:22 Num 21:10 -
Num 21:13 Num 33:37 -
Num 33:44 Deut 2:1 -
Deut 2:8compassed.
Num 21:4 -
Num 21:9came by.
Num 21:11pitched.
Num 21:13 Num 22:36 19 Num 21:21 -
Num 21:35 Deut 2:26 -
Deut 2:34 Deut 3:1 -
Deut 3:17 Josh 13:8 -
Josh 13:12 20 Num 21:23 Deut 2:32Lord God.
Neh 9:22 Ps 135:10 -
Ps 135:12 Ps 136:17 -
Ps 136:21they smote.
Num 21:24 Num 21:25 Deut 2:33 Deut 2:34so Israel.
Josh 13:15 -
Josh 13:32 21 Judg 11:21 22 And they.
Deut 2:36from the wilderness. From Arabia Deserta on the east, to Jordan on the west.
23 Jephthah shews that the Israelites did not take the land of the Moabites or Ammonites, but that of the Amorites, which they had conquered from Sihon their king; and although the Amorites had taken the lands in question from the Ammonites, yet the title by which Israel held them was good, because they took them, not from the Ammonites, but from the Amorites.
Judg 11:23 24 Wilt not thou possess. This is simply an
argumentum ad hominem; in which Jephthah argues on this principles recognized by the king of Ammon. As if he had said, "You suppose that the land which you possess was given you by your god Chemosh; and therefore will not relinquish what you believe you hold by a divine right. Now we know that Jehovah, our God, has given us the land of the Israelites; and therefore we will not give it up."
Chemosh.
Num 21:29 1Kgs 11:7 Jer 48:7 Jer 48:46whomsoever.
Deut 9:4 Deut 9:5 Deut 18:12 Josh 3:10 Ps 44:2 Ps 78:55 Mic 4:5 25 Balak.
Num 22:2 -
Num 22:21 Deut 23:3 Deut 23:4 Josh 24:9 Josh 24:10 Mic 6:5 26 Heshbon.
Num 21:25 -
Num 21:30 Deut 2:24 Deut 3:2 Deut 3:6 Josh 12:2 Josh 12:5 Josh 13:10Aroer.
Deut 2:36three hundred.
Judg 3:11 Judg 3:30 Judg 5:31 Judg 8:28 Judg 9:22 Judg 10:2 Judg 10:3 Judg 10:8 Josh 11:18 Josh 23:1 27 the Judge.
Gen 18:25 1Sam 2:10 Job 9:15 Job 23:7 Ps 7:11 Ps 50:6 Ps 75:7 Ps 82:8 Ps 94:2 Ps 98:9 Eccl 11:9 Eccl 12:14 John 5:22 John 5:23 Rom 14:10 -
Rom 14:12 2Cor 5:10 2Tim 4:8 Heb 12:23be judge.
Gen 16:5 Gen 31:53 1Sam 24:12 1Sam 24:15 Ps 7:8 Ps 7:9 2Cor 11:11 28 2Kgs 14:11 Pro 16:18 29 the spirit.
Judg 3:10 Judg 6:34 Judg 13:25 Num 11:25 1Sam 10:10 1Sam 16:13 -
1Sam 16:15 1Chr 12:18Jephthah. "Jephthah seems to have been judge only of north-east Israel."
over Mizpeh.
Judg 10:17 30 Gen 28:20 Num 30:2 -
Num 30:16 1Sam 1:11 Eccl 5:1 Eccl 5:2 Eccl 5:4 Eccl 5:5 31 whatsoever, etc. Heb. that which cometh forth, which shall come forth. shall surely.
Lev 27:2 Lev 27:3 Lev 27:28 Lev 27:29 1Sam 1:11 1Sam 1:28 1Sam 2:18 1Sam 14:24 1Sam 14:44 Ps 66:13 Ps 66:14and I will. or, or I will, etc.
Wehaaleetheehoo olah, rather, as Dr. Randolph and others contend, "and I will offer Him (or to Him, i.e., Jehovah) a burnt offering;" for
hoo may with much more propriety be referred to the person to whom the sacrifice was to be made, than to the thing to be sacrificed. Unless understood in this way, or as the marginal reading, it must have been the vow of a heathen or a madman. If a dog, or other uncleaned animal had met him, he could not have made it a burnt offering; or if his neighbour's wife, sons, etc., his vow gave him no right over them.
Lev 27:11 Lev 27:12 Deut 23:18 Ps 66:13 Isa 66:3 32 the Lord.
Judg 1:4 Judg 2:18 Judg 3:10 33 Aroer.
Deut 2:36Minnith. Situated, according to Eusebius, four miles from Heshbon, towards Philadelphia or Rabbath.
Ezek 27:17the plain. or, Abel.
34 Mizpeh.
Judg 11:11 Judg 10:17his daughter.
Judg 5:1 -
Judg 5:31 Exod 15:20 1Sam 18:6 1Sam 18:7 Ps 68:25 Ps 148:11 Ps 148:12 Ps 150:4 Jer 31:4 Jer 31:13beside her. or, he had not of his own either son ordaughter. Heb. of himself. neither.
Zech 12:10 Luke 7:12 Luke 8:42 Luke 9:38 35 rent his clothes.
Gen 37:29 Gen 37:30 Gen 37:34 Gen 37:35 Gen 42:36 -
Gen 42:38 2Sam 13:30 2Sam 13:31 2Sam 18:33 Job 1:20have opened.
Lev 27:28 Lev 27:29 Num 30:2 -
Num 30:5 Ps 15:4 Eccl 5:2 -
Eccl 5:6I cannot.
Judg 21:1 -
Judg 21:7 1Sam 14:44 1Sam 14:45 Matt 14:7 -
Matt 14:9 Acts 23:14 36 forasmuch.
Judg 16:28 -
Judg 16:30 2Sam 18:19 2Sam 18:31 2Sam 19:30 Acts 20:24 Acts 21:13 Rom 16:4 Phil 2:30 37 go up and down. Heb. go and go down. bewail.
1Sam 1:6 Luke 1:25 38 Judg 11:38 39 did with. That Jephthah did not sacrifice his daughter, but consecrated her to the service of God in the tabernacle, in a state of celibacy, will we imagine be evident from the following consideration:--
1. Human sacrifices were ever an abomination to Jehovah, of which Jephthah could not be ignorant; and consequently he would neither have made such a vow, nor carried it into execution.
2. We are expressly told (ver. 29
Judg 11:29) that Jephthah was under the influence of the Spirit of God, which would effectually prevent him from embruing his hands in the blood of his own child.
3. He had it in his power to redeem his daughter, (
Lev 27:4;
Lev 27:4) and surely his only child must have been of more value than thirty shekles.
4. Besides, who was to perform the horrid rite? Not Jephthah himself, who was no priest, and in whom it would have been most unnatural and inhuman; and the priests would certainly have dissuaded him from it.
5. The sacred historian informs us, that she bewailed her virginity, that she knew no man, and that the Israelitish women went yearly to comfort or lament with her.
Judg 11:31 Lev 27:28 Lev 27:29 Deut 12:31 Isa 66:3to his vow.
1Sam 1:11 1Sam 1:22 1Sam 1:24 1Sam 1:28 1Sam 2:18custom. or, ordinance.
40 yearly. Heb. from year to year. lament. or, to talk with.
Judg 5:11four days.
1Kgs 9:25
